Spor bilimciler, sporcu olma süreçleri için bir takım modeller geliştirirken spora erken
başlamanın, çocuğun anne babadan getirdiği genetik mirasın ve yeteneklerin dışında uygun
çevre koşullarının da öneminin altını çizerler.
Bunun dışında sporda erken özelleşmek ve geç özelleşmek durumları mevcuttur. Bazı
sporlar örneğin jimnastik ve buz pateni erken yaşlarda zirveye çıkılan yani erken
özelleşilebilen sporlardır ve bu sporların antrenman sistemleri buna göre planlanır. Bir de geç
olgunlaşan ve özelleşen sporlar vardır ki yüzme buna örnek olabilir. Bu sporda acele etmeden
ve belirli yaşlarda sporcunun belirli özelliklerinin geliştirilmesine ağırlık verilmesi gerekir.
Yüzmede sporcunun elit düzeye gelmesi ideal koşullarda yaklaşık on yıl süren bir olaydır. Bu
sebeple sporcuları erken yaşta fazla çalıştırmanın anlamı olmadığı gibi gereksiz ve
sakıncalıdır. Dolayısıyla madalya uğruna erken yaşlarda baskı altına alınan, hayatı sadece
yüzme olan ve sürekli başkalarıyla kıyaslanan genç sporcular ne kadar yetenekli olurlarsa olsunlar başarılı olmaktan uzak olacaklardır.

Genç yaşta madalya toplayan ancak olgunlaşma
süreçlerinde emeklilik zamanı gelen yüzlerce sporcu vardır ülkemizde.
Bazı sporcuların spor yoluyla burs kazanmak gibi hedefleri olduğundan spora
yeterince yoğunlaşmazlar. Yüzme onlar için eğitimden sonra gelen ikincil bir uğraştır. Bunun
aksine bazı sporcular içinse spor bir yaşam tarzıdır. Bu sporcular kendilerini birer “yüzücü”
olarak görürler ve yaşamlarını yüzmeye göre tasarlarlar. İşte bu sporcuların yetişmelerine ve
uluslararası bir isim olabilmelerine her boyutta destek vermek ve sağlamak gerekir.